ساخت و ساز در شمال کشور: معایب و مزایاشمال ایران به دلیل شرایط آب‌وهوایی مطلوب، جنگل‌های انبوه و دریاچه‌های زیبا، همواره مقصد گردشگران و سرمایه‌گذاران بوده است. این منطقه به دلیل طبیعت بکر و زیبایی‌های منحصر به فردش، بسیاری از مردم را به ساخت ویلاها و خانه‌های دوم در این منطقه ترغیب کرده است. با این حال، ساخت و ساز در این منطقه به همراه مزایای متعدد، معایبی نیز به همراه دارد که در این مقاله به بررسی آنها خواهیم پرداخت.
مزایای ساخت و ساز در شمال کشور
- طبیعت بکر و محیط زیست زیبا:
یکی از بزرگترین مزایای ساخت و ساز در شمال کشور، طبیعت بکر و محیط زیست زیبا و آرام این منطقه است. دسترسی به جنگل‌های سرسبز، دریاچه‌ها و سواحل دریای خزر، زندگی در این منطقه را بسیار دلپذیر و آرامش‌بخش می‌کند. این ویژگی‌ها باعث می‌شود بسیاری از افراد به دنبال خانه‌هایی برای تعطیلات یا اقامت دائم در این منطقه باشند.
- آب‌وهوای معتدل:
آب‌وهوای معتدل و مرطوب شمال کشور، یکی دیگر از عوامل جذاب برای ساخت و ساز در این منطقه است. در حالی که بسیاری از مناطق کشور در تابستان با گرمای شدید روبه‌رو هستند، شمال کشور به دلیل نزدیکی به دریا و جنگل‌های انبوه، دارای آب‌وهوای خنک‌تری است که این امر زندگی در این منطقه را راحت‌تر می‌کند.
- فرصت‌های سرمایه‌گذاری:
بازار ملک در شمال کشور یکی از پویاترین بازارهای ملک در ایران است. ساخت و ساز در این منطقه می‌تواند به عنوان یک فرصت سرمایه‌گذاری پرسود مطرح شود. با توجه به تقاضای بالا برای خرید ویلا و خانه در این منطقه، سرمایه‌گذاران می‌توانند از افزایش قیمت ملک‌ها سود ببرند.
- فرصت‌های شغلی و توسعه اقتصادی:
رشد
ساخت و ساز در شمال کشور می‌تواند فرصت‌های شغلی زیادی را ایجاد کند. این روند می‌تواند به توسعه اقتصادی منطقه کمک کند و با ایجاد زیرساخت‌های جدید، کیفیت زندگی مردم محلی را بهبود بخشد.
معایب ساخت و ساز در شمال کشور
- تخریب محیط زیست و جنگل‌زدایی:
یکی از بزرگترین معایب ساخت و ساز در شمال کشور، تخریب محیط زیست و جنگل‌زدایی است. ساخت ویلاها و مجتمع‌های مسکونی به ویژه در مناطق جنگلی می‌تواند به تخریب اکوسیستم‌های طبیعی منجر شود. این تخریب‌ها ممکن است باعث کاهش تنوع زیستی، نابودی زیستگاه‌های حیوانات وحشی و افزایش خطرات زیست‌محیطی مانند سیلاب‌ها و رانش زمین شود.
- آلودگی منابع آبی:
افزایش ساخت و ساز و تراکم جمعیت در شمال کشور می‌تواند باعث آلودگی منابع آبی منطقه شود. تخلیه فاضلاب‌های خانگی و صنعتی بدون تصفیه مناسب به رودخانه‌ها و دریاچه‌ها می‌تواند به آلودگی آب‌های سطحی و زیرزمینی منجر شود که این امر می‌تواند بر سلامت عمومی مردم و موجودات زنده تأثیر منفی بگذارد.
- افزایش تراکم جمعیت و مشکلات ترافیکی:
ساخت و ساز بیش از حد و هجوم مردم به این منطقه باعث افزایش تراکم جمعیت و در نتیجه مشکلاتی مانند ترافیک سنگین و ازدحام می‌شود. این مشکلات می‌توانند کیفیت زندگی مردم محلی را تحت تأثیر قرار دهند و همچنین به افزایش سطح استرس و کاهش رضایت از زندگی منجر شوند.
- مشکلات زیرساختی:
افزایش ساخت و ساز در شمال کشور بدون برنامه‌ریزی مناسب می‌تواند به مشکلات زیرساختی منجر شود. برای مثال، شبکه‌های آبرسانی و فاضلاب، جاده‌ها و دیگر زیرساخت‌های عمومی ممکن است نتوانند با سرعت رشد جمعیت و ساخت و ساز هماهنگ شوند. این مشکلات می‌توانند منجر به کاهش کیفیت خدمات عمومی و نارضایتی مردم شوند.
- تغییر کاربری اراضی کشاورزی:
یکی دیگر از معایب ساخت و ساز در شمال کشور، تغییر کاربری اراضی کشاورزی به مناطق مسکونی و تفریحی است. این تغییر کاربری می‌تواند به کاهش زمین‌های زراعی و در نتیجه کاهش تولیدات کشاورزی منجر شود که این امر می‌تواند تأثیر منفی بر اقتصاد محلی و امنیت غذایی داشته باشد.
- فرهنگ‌پذیری و تغییرات اجتماعی:
ورود جمعیت جدید به مناطق شمالی کشور می‌تواند منجر به تغییرات فرهنگی و اجتماعی در این مناطق شود. تفاوت‌های فرهنگی میان مردم محلی و مهاجران ممکن است به ایجاد تنش‌ها و اختلافات اجتماعی منجر شود. این تغییرات ممکن است تأثیرات عمیقی بر فرهنگ محلی داشته باشد و در طول زمان باعث از بین رفتن برخی از سنت‌ها و رسوم قدیمی شود.
راهکارهای پیشنهادی برای بهبود وضعیت ساخت و ساز در شمال کشور
- برنامه‌ریزی شهری پایدار:
برای جلوگیری از تخریب محیط زیست و مشکلات زیرساختی، نیاز به برنامه‌ریزی شهری پایدار و جامع وجود دارد. این برنامه‌ها باید به گونه‌ای تدوین شوند که همزمان با توسعه ساخت و ساز، حفظ محیط زیست و منابع طبیعی نیز مدنظر قرار گیرد.
- کنترل و نظارت بر ساخت و ساز:
دولت و نهادهای مربوطه باید بر فرآیند ساخت و ساز در این منطقه نظارت دقیق داشته باشند تا از تخلفات و ساخت و سازهای غیرمجاز جلوگیری شود. اعمال قوانین سخت‌گیرانه و جریمه‌های سنگین می‌تواند به کاهش تخریب محیط زیست و جلوگیری از ساخت و سازهای غیرقانونی کمک کند.
- حفاظت از اراضی کشاورزی:
برای جلوگیری از تغییر کاربری اراضی کشاورزی، دولت می‌تواند مشوق‌هایی برای حفظ زمین‌های زراعی و توسعه فعالیت‌های کشاورزی ارائه دهد. این اقدام می‌تواند به حفظ امنیت غذایی و توسعه پایدار منطقه کمک کند.
- توسعه زیرساخت‌ها:
با توجه به افزایش جمعیت و رشد ساخت و ساز، لازم است زیرساخت‌های منطقه نیز بهبود یابد. توسعه شبکه‌های آبرسانی، فاضلاب، جاده‌ها و سایر خدمات عمومی می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی و رضایت مردم منجر شود.
- آموزش و ارتقاء فرهنگ زیست‌محیطی:
افزایش آگاهی مردم درباره اهمیت حفظ محیط زیست و منابع طبیعی می‌تواند به کاهش تخریب‌ها کمک کند. برگزاری کارگاه‌ها و دوره‌های آموزشی برای مردم محلی و سرمایه‌گذاران می‌تواند به توسعه فرهنگ زیست‌محیطی و پایدار در منطقه کمک کند.
در باره هلدینگ احمدخانیمجموعه هلدینگ احمدخانی در سال ۱۳۸۳ با شعار فرهنگی خانه و خانواده و با هدف فروش تجهیزات خانه و آشپزخانه شروع به فعالیت کرده است. پس از مدتی بنا به علاقه مندی و توانایی‌ها در حیطه طراحی، تولید و خدمات به فعالیت در حوزه دکوراسیون، سپس تاسیسات و سیستم‌های تهویه مطبوع با خدمات پس از فروش اصولی و مطمئن پرداخته که منجر به گسترش بیشتر خدمات و فعالیت این مجموعه در زمینه ساختمان و ساخت و ساز شده است. امروز این مجموعه با عنوان «هلدینگ احمدخانی» قدم در راه بزرگی گذاشته و آماده سرمایه گذاری و مشارکت در پروژه‌های ارزش آفرین کشوری می باشداین مجموعه
زمانی توانست در صنعت ساختمان حرفی برای گفتن داشته باشد، که زنجیره ارزش را کامل کرد. همانطور که می‌دانید زنجیره ارزش عبارت از تولید، توزیع و فروش است. قسمت زیادی از زنجیره ارزش در هلدینگ احمدخانی وجود دارد و حدود۴۰ درصد اقلام مورد نیاز در صنعت ساختمان در خود مجموعه تولید می‌شود، در این مجموعه تولید و اجرای تخصصی همواره مدنظر بوده و باید به صنعت ساختمان به عنوان یک عامل پیش برنده اقتصاد نگاه به روز داشته باشیم.
مصاحبه ای با جناب مهندس اسماعیل احمدخانی راجب ساخت وساز در شمال کشور:چرا شمال کشور به خصوص غرب استان مازندران را برای تولید ساختمان انتخاب کردید؟تغییرات آب و هوایی و اقلیمی که در دنیا در حال رخ دادن است و از سوی دیگر عدم مدیریت صحیح منابع آبی در کشور، خیلی از استان‌های مرکزی را به سمت خشک‌شدن برده است. خب شما می‌دانید یک زمانی شمال فقط محلی برای تفریح بود، اما امروزه دیگر اینطور نیست و بسیاری از مردم برای فرار از خشکسالی این منطقه را برای زندگی انتخاب می‌کنند. البته این بحران کم آبی و خشکسالی که دامنگیر بسیاری از مناطق کشور شده، باید مورد توجه برنامه‌ریزان کلان کشور قرار بگیرد و بحث در این رابطه در این مقال نمی‌گنجد، اما بدون شک یکی از دلایل اصلی تمایل مردم برای سرمایه‌گذاری و خرید ملک در شمال، قطعا همین مسئله است. از سوی دیگر در خیلی از استان‌ها ساخت و ساز به دلیل گران شدن زمین، توجیه اقتصادی ندارد، اما در شمال هنوز این تناسب وجود دارد و همین مساله باعث افزایش ساخت و ساز در این منطقه شده که خوب در مواردی به خصوص در شرق مازندران، حجوم سازنده‌ها و ساخت تعداد زیادی ساختمان باعث شده که عرضه از تقاضا پیشی بگیرد و همین مسئله رکود بازار را به همراه داشته است.
آیا ساخت و سازهای بی رویه در شمال کشور، تهدیدی برای محیط زیست نیست؟صد البته که اگر به صورت اصولی و با رعایت تمام موازین محیط زیستی صورت نگیرد، بالاخره صدماتی را به محیط زیست می‌زند، اما اینگونه نیست که ما بگوئیم خوب حالا به این دلیل پس ساخت و ساز در شمال نباید انجام شود، نه! واقعیت این است که به دلیل ضعیف بودن زیرساخت‌های تولید در ایران، صنعت ساختمان به عنوان یک شاخه اصلی کارآفرینی مطرح است، همان‌طوری که عرض کردم، ۲۰۰ صنف از صنعت ساختمان نان می‌خورند. اگر نگاه متوازن‌تری به موضوع داشته باشیم، حضور این سازنده‌ها در شمال باعث رونق کسب وکار در این منطقه شده است، در گذشته بیشتر کسب و کار مردم این منطقه از طریق کشاورزی بود ولی امروزه بسیاری از جوانان و متخصصین بومی این منطقه، در صنعت ساختمان مشغول به فعالیت هستند و پروژه‌های بزرگی را احداث کرده‌اند. قبول دارم که توسعه ساخت و ساز در شمال کشور به صورت غیر اصولی، به محیط زیست لطمه می‌زند که باید حتما برای آن فکری شود، اما از طرف دیگر این صنعت به رونق کسب وکار در این منطقه کمک کرده است. معتقدم اگر زیرساخت‌های تولید در سطوح دیگر تقویت شود و مشکلات ناشی از تحریم‌های ظالمانه تعدیل شود، زمینه جذب سرمایه به سمت دیگر شاخه های تولیدی به جز ساختمان هم فراهم خواهد شد.
پس معتقدید که ساخت و ساز در شمال کشور مشکل ساز نیست؟من نگفتم مشکل ساز نیست. شما فکر کنید اگر این فرصت در شمال کشور برای متخصصین این حوزه که شغل آنها ساخت و ساز است وجود نداشت، برای بسیاری از سازنده‌ها هم این توجیه اقتصادی وجود ندارد که در منطقه خود ساخت و ساز کنند، بدون شک سرمایه‌های این افراد به سمت کشورهای همسایه مثل دبی،گرجستان، ترکیه و … هدایت می‌شد. در این کشورها تقاضا برای ساختمان از کل دنیا وجود دارد، کسی که شغل او ساخت و ساز است، اگر ببیند که در کشور خود محلی برای سرمایه‌گذاری و برداشتن سود ندارد، در کشورهای دیگر این کار را انجام می‌دهد.
سخن پایانیساخت و ساز در شمال کشور به دلیل جذابیت‌های طبیعی و فرصت‌های سرمایه‌گذاری از مزایای بسیاری برخوردار است، اما در عین حال چالش‌ها و معایبی نیز به همراه دارد. برای بهره‌مندی از این مزایا و کاهش معایب، نیاز به
برنامه‌ریزی و مدیریت دقیق و پایدار است. توجه به حفظ محیط زیست، توسعه زیرساخت‌ها و جلوگیری از ساخت و سازهای غیرمجاز می‌تواند به توسعه‌ای پایدار و هماهنگ در این منطقه کمک کند.
